کلزای پاییزه چنان چه در مرحله رشدی مناسب باشد و فرایند مقاوم شدن در آن اتفاق افتاده باشد، می تواند سرمای کوتاه مدت 15 تا 20 درجه سانتی گراد زیر صفر را تحمل کند.
برای زمستان گذرانی مناسب، کلزا باید فرایند مقاوم شدن یا سخت شدن را طی کند. این فرایند در مرحله روزت و در اواخر پاییز زمانی اتفاق می افتد که کلزای پاییزه چند روز در معرض دماهای نزدیک به صفر قرار گیرد.
اگر فرایند سخت شدن به خوبی انجام شود، به گیاهان امکان می دهد در برابر سرما مقاوم شوند و سرماهای زیر صفر را بدون خسارت جدی تحمل کنند.
در این شرایط، رشد گیاه آهسته می شود و سلول های کوچکتر با غلظت بیشتر مواد محلول ایجاد می شوند که مقاومت بالاتری به سرما و یخ بندان دارند. سرماهای ملایم زیر صفر (تا 3-درجه سانتی گراد) رشد برگ ها را متوقف میکند و فرایند سخت شدن را سرعت می بخشد.
هرچه دوره سازگاری و تطابق طولانی تر باشد و نوسانات دمایی در این دوره کمتر باشد، فرایند سخت شدن بهتر انجام می شود و تحمل گیاهان به سرما و یخ بندان افزایش می یابد. مطالعات نشان داده است که گیاهچه های کلزا برای سازگاری با سرما حداقل باید 7 روز در معرض سرماهای نزدیک به صفر باشند.
کلزای پاییزه چنان چه در مرحله رشدی مناسب باشد و فرایند مقاوم شدن در آن اتفاق افتاده باشد، می تواند سرمای کوتاه مدت 15 تا 20 درجه سانتی گراد زیر صفر را تحمل کند.
سایر عوامل مؤثر در سرمازدگی زمستانه
سایر عوامل مؤثر در سرمازدگی زمستانه به شرح زیر است:
- بروز سرمای ناگهانی
- دوام سرما
- نوسان زیاد دما
- رطوبت خاک
- روزهای آفتابی همراه با وزش باد
- پوشش برف
کاربر سیرنگ، تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۲/۱۸
